Τὰ δῶρα τῶν Τριῶν Μάγων.!!!!!!

Ἀνεκτίμητο κειμήλιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου

«Καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῶ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῶ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν» (Μάτθ.β' 11).

Μεταξὺ τῶν ποικίλων θησαυρῶν καὶ πολυτίμων κειμηλίων ποὺ μὲ πολλὴ εὐλάβεια φυλάσσονται στὴν Ἱερὰ Μονή του Ἁγίου Παύλου στὸ Ἅγιον Ὅρος,

χωρὶς ἀμφιβολία τὴν πρώτη θέσι καταλαμβάνουν τὰ Τίμια Δῶρα ποὺ προσέφεραν οἱ τρεῖς ἐξ Ἀνατολῶν Μάγοι στὸν ὡς Βρέφος ἐνανθρωπήσαντα Κύριο.

Τὰ Δῶρα αὐτὰ ὡς γνωστὸν εἶναι χρυσός, λίβανος1 καὶ σμύρνα2. Ὁ χρυσὸς βρίσκεται ὑπὸ τὴν μορφὴν εἰκοσιοκτῶ ἐπιμελῶς σκαλισμένων ἐπιπέδων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδῶν, πολυγώνων κτλ.) καὶ διαστάσεων περίπου 5 ἐκ. x 7 ἐκ.

Κάθε πλακίδιο ἔχει διαφορετικὸ σχέδιο πολύπλοκης καλλιτεχνικῆς μικροεπεξεργασίας.
Ὁ λίβανος καὶ ἡ σμύρνα διατηροῦνται ὡς μεῖγμα ὑπὸ τὴν μορφὴ ἐξηνταδύο περίπου σφαιρικῶν χανδρῶν μεγέθους μικρῆς ἐλιᾶς.

Ἐπειδὴ κυρίως ἡ πνευματικὴ ἀλλὰ καὶ ἡ ὑλική, ἱστορικὴ καὶ ἀρχαιολογικὴ ἀξία τῶν Τιμίων Δώρων εἶναι ἀνυπολόγιστη, φυλάσσονται μὲ ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια στὸ θησαυροφυλάκιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου.
Γιὰ λόγους ἀσφαλείας εἶναι κατανεμημένα σὲ διάφορες λειψανοθῆκες, μόνο μέρος δὲ αὐτῶν ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν ἐπισκεπτῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἢ μεταφέρεται πρὸς ἁγιασμὸν ἐκτὸς Ἁγίου Ὅρους στὶς κατὰ τόπους...
Ἱερὲς Μητροπόλεις.
Γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς γιὰ τὴν Παναγία ὅτι «διετήρει πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τὴ καρδία αὐτῆς» (Λούκ. β' 19, 51). Πιστεύεται δὲ ἀπὸ τοὺς θεολόγους ἑρμηνευτὲς ὅτι ἕνα μεγάλο μέρος ἀπὸ αὐτὰ τὰ «ρήματα», τὰ λόγια καὶ τὰ γεγονότα δηλαδὴ τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου, ἡ Θεοτόκος τὰ ἐκμυστηρεύθηκε στὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Λουκᾶ ὁ ὁποῖος καὶ τὰ συμπεριέλαβε στὸ Εὐαγγέλιό του.

Δὲν χωρεῖ καμμιὰ ἀμφιβολία ὅτι παράλληλα μὲ τὰ ἅγια «ρήματα» τοῦ Κύριου, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος «διετήρει» καὶ ὅ,τι ἄλλο σχετικὸ μὲ τὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Κυρίου, καὶ φυσικά, καὶ τὰ Τίμια Δῶρα.

Σύμφωνα μὲ τὴν ἱστορικοθρησκευτικὴ μᾶς παράδοση, πρὸ τῆς Κοιμήσεώς της ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου τὰ παρέδωσε μαζὶ μὲ τὰ Ἅγια Σπάργανα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Τιμία Ἐσθήτα καὶ τὴν Ἁγία Ζώνη της στὴν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ὅπου καὶ παρέμειναν μέχρι τὸ ἔτος 400 μ.Χ. περίπου. Κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο ὁ αὐτοκράτωρ Ἀρκάδιος τὰ μετέφερε στὴν Κωνσταντινούπολι πρὸς ἁγιασμὸν τοῦ λαοῦ καὶ προστασία καὶ προβολὴ τῆς Βασιλευούσης. Ἐκεῖ παρέμειναν μέχρι καὶ τῆς ἁλώσεως τῆς πόλεως ἀπὸ τοὺς Φράγκους τὸ ἔτος 1204 μ.Χ.

Στὴ συνέχεια μεταφέρθηκαν γιὰ λόγους ἀσφαλείας μαζὶ μὲ ἄλλα ἱερὰ κειμήλια στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας, προσωρινὴ πρωτεύουσα τοῦ Βυζαντίου, ὅπου καὶ παρέμειναν γιὰ ἑξήντα περίπου χρόνια. Μὲ τὴν ὑποχώρησι τῶν Σταυροφόρων ἐπὶ αὐτοκράτορος Μιχαὴλ Παλαιολόγου ἐπεστράφησαν στὴν Κωνσταντινούπολι μέχρι τῆς ὑποδουλώσεώς της στοὺς Τούρκους τὸ 1453 μ.Χ.

Μετὰ τὴν Ἅλωσι ἡ εὐλαβεστάτη Μάρω, χριστιανὴ σύζυγος τοῦ σουλτάνου Μουρὰτ Β' (1421-1451) καὶ μητρυιὰ τοῦ Μωάμεθ Β' τοῦ Πορθητοῦ, τὰ μετέφερε αὐτοπροσώπως στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Παύλου στὸ Ἅγιον Ὅρος.

Ἡ Μονὴ αὐτὴ τῆς ἦταν γνωστὴ καθόσον ὁ πατέρας τῆς Γεώργιος Βράγκοβιτς, δεσπότης τῆς Σερβίας, ἔκτισε τὸ καθολικό της εἰς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Κατὰ τὴν ἁγιορείτικη παράδοσι, καθὼς ἡ Μάρω ἀνήρχετο ἀπὸ τὸν ἀρσανὰ (λιμάνι) στὴν Μονή, ἡ Κυρία Θεοτόκος τὴν ἐμπόδισε μὲ ὑπερφυσικὸ τρόπο νὰ πλησίαση στὴ Μονὴ καὶ ἔτσι νὰ παραβίαση τὸ ἄβατόν του Ἁγίου Ὅρους.

Αὐτὴ ὑπήκουσε καὶ παρέδωσε ταπεινὰ τὰ Τίμια Δῶρα στοὺς εὐλαβεῖς μοναχοὺς καὶ πατέρες, οἱ ὁποῖοι καὶ ἔστησαν στὸ σημεῖο ἐκεῖνο τῆς θεομητορικῆς παρουσίας ἕνα Σταυρὸ ποὺ σώζεται μέχρι σήμερα καὶ λέγεται «Σταυρὸς τῆς Βασιλίσσης».
Τὸ σουλτανικὸ ἔγγραφο μὲ τὶς σχετικὲς πληροφορίες παραδόσεως τῶν Τιμίων Δώρων φυλάσσεται στὸ ἀρχεῖο τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Παύλου.

Ἡ αὐθεντικότητα τῶν Τιμίων Δώρων στηρίζεται κατὰ ἕνα μέρος στὴν προφορικὴ παράδοσι καὶ κατὰ τὸ ὑπόλοιπο στὴν ἱστορία.
Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ ἀκράδαντα βεβαιώνει τὴν αὐθεντικότητα τῶν Τιμίων Δώρων εἶναι ἡ ἄρρητη εὐωδιὰ ποὺ ὠρισμένα ἀπ' αὐτὰ ἀδιαλείπτως καὶ ὠρισμένα κατὰ καιροὺς ἀναδίδουν καὶ ἡ πλούσια ἰαματικὴ καὶ θαυματουργικὴ χάρις ποὺ μέχρι τὶς μέρες μᾶς ἀναβλύζουν.!!!!!!!!!!!

Ἡ σαρκωμένη Ἐλπίδα μας.!!!!!!!!!!

Σήμερα, κατά τήν εὐλογημένη αὐτήν ἡμέρα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα ὅλοι νά ἐνσκήψουμε καί νά παρατηρήσουμε τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ!
Καί μόνον ἡ ἐλάχιστη, νοητική ἐξέτασις αὐτοῦ τοῦ γεγονότος προκαλεῖ ἴλιγγο καί στόν πλέον ὀξυδερκῆ ἤ φιλοσοφικό νοῦν.

Ὅμως, ἐάν ἀκολουθήσουμε τίς διηγήσεις τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν ἡ ὑψηλοφροσύνη τῆς νοήσεως παραμερίζεται καί ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου βρίσκει ἀνάπαυσιν καί ἠρεμίαν.

Βλέπουμε ποιά ἐπέλεξε ὁ Θεός γιά μητέρα Του, τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ! Ποιόν τρόπο καί ποιά ἄνεση γι’ αὐτήν τήν μοναδικήν καί ὕψιστην στιγμήν, τήν συντροφιά τῆς ἐρημίας καί τῆς ἀλόγου κτίσεως!
Ποίους ὡς πρώτους προσκεκλημένους, τούς ἁπλοϊκούς ποιμένες! Καί τοῦτο τό ἀπαράμιλλον ὕψος τῆς ταπεινοφροσύνης εἶναι μόνον ἡ ἀρχή.
Στέκουμε ἐνεοί καί θαυμάζουμε. Μᾶλλον ὄχι τόσο γιά τό μυστήριον τῆς ἐναθρωπήσεως, ἀφοῦ εἴμαστε τόσο φτωχοί καί πεπερασμένοι πού εἶναι ἀδύνατον νά πλησιάσουμε ἔστω καί ἀκροθιγῶς τό θαῦμα τοῦτο δίχως νά καταφλεχθοῦμε,

ἀλλά πρωτίστως θαυμάζουμε- καί αὐτό καλούμεθα νά μελετήσουμε καί νά μιμηθοῦμε- τό ἀπέραντο ὕψος τῆς ταπεινώσεως καί τό ἄπειρον καί χαῶδες πλάτος τῆς ἀγάπης!

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι κατά τήν παροῦσαν ἱστορικήν φάσιν εἶναι πονεμένοι, καταφρονεμένοι, χτυπημένοι μέ ποικίλους τρόπους ἀπό τήν ἀδικία τῆς ζωῆς. Ἡ ἀπελπισία...
κυριαρχεῖ- καί ὄχι ἀδικαιολόγητα- στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.

Ὡς ἀπάντησιν καί ὡς ἀντιστάθμισμα σ’ αὐτήν τήν κατάστασιν διαλαλοῦμεν καί βροντοφωνάζουμε: Ἡ Ἐλπίδα ζεῖ! Ἡ Ἐλπίδα ἔλαβε σάρκα καί ὀστά καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά ἐμᾶς, γιά τόν καθένα ξεχωριστῶς καί προσωπικῶς!

Ἄς μήν παραμένουμε, ἀδελφοί μου, πλέον σφιχταγκαλιασμένοι μέ τήν ἀπελπισία μας. Ἄς ἀνοίξουμε τίς πύλες τῆς καρδίας μας στόν νεογέννητον Χριστόν μας ὥστε νά μᾶς γεμίσει Φῶς καί Ἐλπίδα ἀληθινή καί ἀκαταίσχυντη!

Μέ θερμότατες ἑόρτιες εὐχές καί
πολλήν ἐκ τῆς ἀγάπης τοῦ δι’ ἡμᾶς νηπιάσαντος Θεοῦ,
ὁ Καθηγούμενος του Ἱ. Ησυχαστηρίου Παντοκράτορος
Ἀρχιμ. Κύριλλος
καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»!!!

Τά Χριστούγεννα ἔχουν πάνω τους τήν γλύκα τῆς γιορτῆς ἑνός παιδιοῦ.!!

Ἕνας καινούργιος ἄνθρωπος γεννιέται ἀνάμεσά μας, ἕνα καινούργιο παιδί μᾶς χαμογελάει.

Κι αὐτό τό παιδί δέν εἶναι ξένο γιά κανένα μας· εἶναι ὁ ἑαυτός μας πού γεννιέται μέ τήν πρώτη του ὀμορφιά, μέ τήν ὡραιότερη μορφή του, στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Γιορτάζοντας ὁ πιστός τά Χριστούγεννα ζῆ κάθε φορά ἕνα μεγάλο μυστήριο· τή γέννηση τῆς καινούργιας...  ἀνθρωπότητας.


Αὐτά δέν εἶναι σχῆμα λόγου οὔτε κἄν λόγια. Σημαίνουν τήν ἴδια τήν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου στό πιό βαθύ καί οὐσιαστικό της μέρος, τήν ἱστορία τῆς ψυχῆς του.

Σημαίνουν τή λύση πού ἔδωσε ὁ Θεός στό δρᾶμα τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν δίπλα στό δρόμο τῆς ἐξορίας του ἀπό τόν παράδεισο, χάραξε γι’ αὐτόν παράλληλα καί τό δρόμο τῆς λυτρώσεώς του.

Τά Χριστούγεννα οἱ δυό αὐτοί δρόμοι συναντῶνται κι ἀνοίγει φωτεινό γιά τούς πιστούς τό μονοπάτι τῆς νέας ζωῆς.

Ἐδῶ, στό σταυροδρόμι τῶν Χριστουγέννων, μαθαίνουμε ἀπό ἀγγέλων χείλη ὅτι ἐπιτέλους φανερώθηκε στή γῆ μας ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου, καί ἡ εὐδοκία τοῦ ἀνθρώπου·

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».!!!!!!

Αγιορείτικα Κάλαντα Χριστουγέννων.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Αγίου Όρους (Βυζαντινά).
Greek Byzantine-Orthodox carol of Christmas from the Mountain Athos.

Τοῦ φτωχοῦ εἶναι τὸ ψωμὶ πού σοῦ περισσεύει, τοῦ γυμνοῦ τὸ ροῦχο ποὺ φυλᾶς στὶς ντουλάπες σου...

Του φτωχού είναι το ψωμί που σου περισσεύει,

του γυμνού το ρούχο που φυλάς στις ντουλάπες σου...

«Του φτωχού είναι το ψωμί που σου περισσεύει, του γυμνού το ρούχο που φυλάς στις ντουλάπες σου, αυτού που τα χρειάζεται είναι τα χρήματα που έχεις αποταμιεύσει.

Αδικείς λοιπόν τόσους πολλούς, όσους θα μπορούσες να ωφελήσεις.»

Μέγας Βασίλειος
«Δώσε ψωμί, όσο μπορείς. Δεν έχεις ψωμί; Δώσε τουλάχιστον έναν οβολό. Δεν έχεις οβολό; Δώσε ένα ποτήρι δροσερό νερό. Δεν έχεις ούτε αυτό; Πένθησε μαζί με το θλιμμένο και θα λάβεις μισθό.
Γιατί ο μισθός εξαρτάται από την προαίρεσή σου και όχι από το τι μπόρεσες να κάμεις.»

Ιωάννης ο Χρυσόστομος
«—Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ’ εκείνον που έχει ανάγκη. Αντί για μεγάλη προσφορά, δώσε την προθυμία σου. Κι αν δεν έχεις...
τίποτα, δάκρυσε.»

Γρηγόριος Θεολόγος
«—Ας μη γίνουμε κακοί διαχειριστές των αγαθών που μας δόθηκαν. Ας μη κοπιάζουμε για να θησαυρίζουμε και ν’ αποταμιεύουμε, ενώ άλλοι υποφέρουν από την πείνα.»
Γρηγόριος Θεολόγος

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΑΝ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ, ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.????

Αν δεν ήσουν Εσύ, τι θα ήταν αλήθεια η ζωή μας ; Εσύ ! Η πιο μεγάλη μας χαρά, η πρώτη χαρά του κόσμου όλου. Η πρώτη!

Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας, ποια θα είχαμε Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς; Ποια χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας ;

Ποια αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική στις μεγάλες και κρίσιμες ώρες των πόνων; Και ποιο χέρι απαλό με γλυκύτατο χάδι θα σκούπιζε ανάλαφρο των ματιών μας το δάκρυ;
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία, αν δεν ήσουν Εσύ, η χαρά των αγγέλων, η γλυκειά χαρμονή, η στοργή και η ελπίδα και το φως στην ασέληνη νύχτα, στο πυκνότατο σκότος των πολλών πειρασμών της θλιμμένης ζωής μας;

Αν δεν ήσουν Εσύ, οδηγός των βημάτων μας, ασταθών και τρεμάμενων, οδηγός προς Εκείνον που είναι η ζωή και η μόνη ατελείωτη κι αιώνια χαρά μας, τον Υιό και Θεό σου, και δικό μας Σωτήρα;

Αν δεν ήσουν Εσύ…
Αλλά είσαι! Είσαι Εσύ! Η γλυκειά μας Μητέρα!
Καθημερινά στη ζωή μας.

Εσύ! Η χαρά μας!

Έλα πάλι, σκύψε με την τόση σου αγάπη σου, ζέστανε τη ψυχή μας,
και κάνε μας έτοιμους, κράτησέ μας κοντά σου, στη ζεστή αγκαλιά σου.

Αλλά και τότε, στον καιρό της εξόδου μας, κράτησέ μας κοντά Σου,
για να ‘μαστε πάντα μες στο φως και τη δόξα του δικού σου Υιού,
του απείρου Θεού μας, Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας.

Ας είμαστε όλοι υπό την σκέπη και την προστασία Της.!!!

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία..

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία να θυμίζει σε όλους μας το πραγματικό νόημα των γιορτών....

"Αὐτὲς τὶς ἡμέρες, νὰ καταστρέψουμε γιὰ λίγο τὴν κρίση μὲς στὶς τάξεις. Νὰ τὴν κάνουμε ρωμαίικη, νὰ ἀναπνεύσουν οἱ μαθητὲς μας ἄρωμα Ὀρθοδοξίας"

«Ἀδέρφια μου. Φυλάξτε τὰ ἑλληνικὰ συνήθειά μας, γιορτάστε ὅπως γιορτάζανε οἱ πατεράδες σας, καὶ μὴ ξεγιελιώσαστε μὲ τὰ ξένα κι ἄνοστα πυροτεχνήματα.

Οἱ δικές μας οἱ γιορτὲς ἀδελφώνουν τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ἐνώνει ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μὴν κάνετε ἐπιδείξεις. «Εὐφράνθητε ἑορτάζοντες».

Ἀκοῦστε τί λένε τὰ παιδάκια ποὺ λένε τὰ κάλαντα: «Καὶ βάλετε τὰ ροῦχα σας, εὔμορφα ἐνδυθῆτε, στὴν ἐκκλησίαν τρέξετε μὲ προθυμίαν μπῆτε, ν’ἀκούσετε μὲ προσοχὴν ὅλην τὴν ὑμνωδίαν καὶ μὲ πολλὴν εὐλάβειαν τὴν Θείαν Λειτουργίαν.

Καὶ πάλιν σὰν γυρίσετε εἰς τὸ ἀρχοντικόν σας, εὐθὺς τραπέζι στρώσετε, βάλτε τὸ φαγητόν σας. Καὶ τὸν σταυρὸ σᾶς κάνετε, γευθῆτε, εὐφρανθῆτε. Δῶστε καὶ κανενὸς φτωχοῦ ὅστις νὰ ὑστερῆται». Ἀθάνατη ἑλληνικὴ φυλή!

Φτωχὴ μὰ ἀρχοντομαθημένη, βασανισμένη, μὰ χαρούμενη καὶ καλόκαρδη περισσότερο ἀπὸ τοὺς εὐτυχισμένους της γής, ποὺ τοὺς μαράζωσε ἡ καλοπέραση. Ναί, ἀδερφοί μου Ἕλληνες, χαίρετε μαζὶ μὲ κείνους ποὺ χαίρουνται καὶ κλαῖτε μαζὶ μὲ κείνους ποὺ κλαῖνε.

Αὐτὴ εἶναι ἡ παραγγελία τοῦ Χριστοῦ, καὶ σ’ αὐτὴ μονάχα θὰ βρῆτε ἀνακούφιση. Δίνετε στοὺς ἄλλους ἀπ’ ὅτι ἔχετε. Τὸ παραπάνω ἀπ’ ὅτι ἔχει κανένας ἀνάγκη, τὸ κλέβει ἀπὸ τὸν ἄλλον. «Μακάριον τὸ διδόναι μᾶλλον, ἢ λαμβάνειν». Τί ἐξαίσια λόγια! Εἶναι τοῦ Φώτη Κόντογλου στὸ βιβλίο «Χριστοῦ Γέννησις. Τὸ φοβερὸν Μυστήριον» (ἔκδ. Ἁρμός, σὲλ 14).

Κάποτε, ἐμεῖς οἱ Ρωμηοί, ἔτσι γιορτάζαμε τὰ Χριστούγεννα. Ὅσο παραμέναμε στὴν «ἔντιμον πενίαν». Ὅταν μᾶς ἐπίασε ὁ καημὸς τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ καὶ....

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ..

Γιορτάζουμε σήμερα 17 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Διονυσίου, του Ζακυνθινού και Αρχιεπισκόπου Αιγίνης.

Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος (ή Σηκούρο). Η οικογενειά του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα.

Ο πατέρας του λεγόταν Μώκιος και η μητέρα του Παυλίνα, ενώ είχε άλλα δύο αδέλφια τον Κωνσταντίνο και τη Σιγούρα. Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις της Ζακύνθου, που δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά, ο Άγιος είχε για ανάδοχο τον Άγιο Γεράσιμο.

Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.

Αργότερα ο Διονύσιος, θα χριστεί ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο. Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κωνσταντινούπολης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.

Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί παντού, αλλά αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.

Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.

Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου από διασωθέντα έγγραφα που ανάγονται στα αρχεία της Βενετίας, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος. Συμπλοκές μεταξύ των δυο οικογενειών συνέβαιναν διαρκώς. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφονός του Κωνσταντίνου αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ερωτήθη από τον Διονύσιο, που ήταν ο ηγούμενος της Μονής, γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει.

Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετανοίας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής των Χριστιανικών ιδεωδών. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγνώμης».

Ο Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και αδιάφθορο.

Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.

Στις 24 Αύγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Αρχικά φυλάχτηκε στον Ιερό Ναό του Μετοχίου της Ι. Μονής, στο προάστιο Καλλιτέρος. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Ιερά Μονή του, που έχτισαν oί Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Η ανακήρυξη του Αγίου Διονυσίου σαν Προστάτη της Ζακύνθου, αντί της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έγινε από την Κοινότητα Ζακύνθου ύστερ’ από το έτος 1758 μ.Χ. και πριν από το 1763 μ.Χ., όταν η Βενετσιάνικη Γερουσία ενέκρινε απόφαση του Προβλεπτή Ζακύνθου Φραγκίσκου Μανωλέσου, για την αναγνώριση σαν επίσημης ημέρας της 17ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνου.

Ως τότε, η επέτειος της Κοιμήσεως του Αγίου Διονυσίου (17 Δεκεμβρίου), θεσπισμένη από τη Συνοδική Έκθεση του 1703 μ.Χ., γιορταζόταν ανεπίσημα, με τη λιτανεία στην πόλη του ιερού Λειψάνου και πανηγύρι. Επίσης, ορίσθηκε να γιορτάζεται επίσημα και η 24η Αυγούστου, επέτειος της μετακομιδής του ιερού Λειψάνου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο, με πανηγύρι και λιτανεία του Πολιούχου στην πόλη.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

ΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΤΟΥ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ).!!!!!!

Όπισθεν της αγίας Τραπέζης εν τω μύακι (=κοίλωμα) του ιερού Βήματος υπάρχει επί λιθοκτίστου βάθρου ύψους 0μ.83 επίχρυσον Σύνθρονον εν ξυλογλυφία, εφ’ ου υπάρχει η θαυματουργός εικών της Θεομήτορος «Άξιόν Εστι» μήκους 0μ.95 : 0μ.68 πλάτους μετ’ επιχρύσου επενδύματος και όλων των Προφητών κύκλω γεγλυμμένων μετά της κάτωθι επ’ αυτού επιγραφής:

«Μνήσθητι Δέσποινα Θεοτόκε η προστάτις του Αγίου Όρους του Άθω, πάντων των εν Μοναστηρίοις, σκήταις και κελλίοις Ιερομονάχων και Μοναχών του κοσμήματος της αγίας Σου ταύτης Εικόνος και αξίωσον πάντας της επουρανίου Σου βασιλείας. Ετεχνιτεύθη δια χειρός Ιωάννου υιού Νικολάου Αινίτου κατά το 1836 έτος εν τη ιερά Μονή του Βατοπεδίου, επιμελεία Διονυσίου Αρχιμανδρίτου Βατοπεδινού».

Άνωθεν δε της εικόνος επιγέγραπται: «Καρυότισσα Μήτηρ Θεού». Προ της θαυματουργού ταύτης εικόνος καίουσι πέντε αργυραί κανδήλαι.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΚΥΡΙΕ,ΘΕΕ ΜΟΥ,ΝΥΜΦΙΕ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΛΥΤΡΩΤΗ ΜΟΥ,Σ'ΑΓΑΠΩ !!!!!!

Του Γέροντος Ιωσήφ.

Σ' αγαπώ, Χριστέ μου!!!!!!!!!


Σ' αγαπώ, Χριστέ μου, γιατί είσαι ο Σωτήρας μου, που θέλεις και ξέρεις και μπορείς και με σώζεις: Από κάθε κίνδυνο, σώματος και ψυχής. Από τον αμαρτωλό εαυτό μου.

Από τον μισόκαλλο διάβολο. Από τους κακούς ανθρώπους. Από τον αιώνιο θάνατο , που φέρνει η έμμονη στην αμαρτία.

Σ' αγαπώ, Χριστέ μου, γιατί είσαι το Φως, το αληθινό, το γλυκό, το ζωογόνο.

Το φως, που φέγγει μέσα μου και γύρω μου και ομορφαίνει την πλάση και τα πρόσωπα των ανθρώπων π' αγαπώ.

Το φως, πού μου δίνει τη δυνατότητα να περπατήσω με ασφάλεια, να τρέξω, ν' ανέβω, να συγκρίνω, να προτιμήσω.
Το φως της ζωής!

Σ' αγαπώ, Χριστέ μου, γιατί είσαι η Αλήθεια, η κατακάθαρη, η αισιόδοξη, η ελπιδοφόρα, η ζωογόνα, η λυτρωτική. Η αλήθεια για όλα χθες, σήμερα, αύριο και στους αιώνες.

Σ' αγαπώ, Χριστέ μου, γιατί είσαι η Αγάπη, η πιο μεγάλη, η πιο θερμή, η πιο σοφή, η πιο δυνατή, η πιο αληθινή, η πιο προσωπική. Η Αγάπη που σταυρώθηκε για μένα!...

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ.!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'.
Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν· εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε, και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.

Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός.

Γιορτάζουμε σήμερα 4 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, ας πούμε λίγα λόγια:

Η Αγία Βαρβάρα αποτελεί κόσμημα των μαρτύρων του 3ου αιώνα μ.Χ. Ο πατέρας της ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως και ονομαζόταν Διόσκορος. Μοναχοκόρη η Βαρβάρα, διακρινόταν για την ομορφιά του σώματός της, την ευφυΐα και σωφροσύνη της.

Στη χριστιανική πίστη κατήχησε και είλκυσε τη Βαρβάρα μια ευσεβής χριστιανή γυναίκα. Τη ζωή της μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον η Βαρβάρα περνούσε «εν πάση ευσεβεία καί σεμνότητι» (Α' πρός Τιμόθεον, β' 2). Δηλαδή με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα.

Όμως το γεγονός αυτό, δεν έμεινε για πολύ καιρό μυστικό. Ο Διόσκορος έμαθε ότι η κόρη του είναι χριστιανή και εκνευρισμένος διέταξε τον αυστηρό περιορισμό της. Αλλά η Βαρβάρα κατόρθωσε και δραπέτευσε. Ο πατέρας της τότε εξαπέλυσε άγριο κυνηγητό μέσα στις σπηλιές και τα δάση, όπου κρυβόταν η κόρη του. Τελικά, κατόρθωσε και τη συνέλαβε.

Ο άσπλαχνος και πωρωμένος ειδωλολάτρης πατέρας, παρέδωσε την κόρη του στον ηγεμόνα Μαρκιανό. Αυτός, αφού στην αρχή δεν κατόρθωσε με δελεαστικούς τρόπους να μεταβάλει την πίστη της, διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα.

Κατόπιν τη φυλάκισε, αλλά μέσα εκεί ο Θεός θεράπευσε τις πληγές της Βαρβάρας και ενίσχυσε το θάρρος της. Τότε ο ηγεμόνας θέλησε να τη διαπομπεύσει δημόσια γυμνή. Αλλά ενώ έβγαζαν τα ρούχα της, άλλα ωραιότερα εμφανίζονταν στο σώμα της.

Ο ηγεμόνας βλέποντας το θαύμα, διέταξε να αποκεφαλισθεί. Χωρίς καθυστέρηση, ο ίδιος ο κακούργος πατέρας της, ανέλαβε και την αποκεφάλισε. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.

Η Αγία Βαρβάρα ανακηρύχθηκε ως προστάτις Αγία του πυροβολικού (1828 μ.Χ.) και των ορυχείων.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

"Λησμόνησε ἡ Εὐρώπη τὶς χριστιανικές της ρίζες καὶ ὑποδέχεται τὸν ἰσλαμισμό. Φαίνεται πὼς ἡ χριστιανικὴ Εὐρώπη αὐτοκτονεῖ"!!

Εἶναι ἀλήθεια πὼς ἀρκετὲς φορὲς οἱ ἐντὸς τῶν τειχῶν πόλεμοι εἶναι δριμύτεροι τῶν ἐξωτερικῶν.
Μάλιστα, ἡ Ἑλλάδα ἔχασε σὲ πολέμους λόγω τῶν ἐσωτερικῶν φατριῶν καὶ παθῶν.

Νοσήματα ἐπάρσεως, διχοστασίας καὶ φοβερῆς προδοσίας ἐπιτέλεσαν ἔργο ἀνίερο.

Ὁ Ἐφιάλτης, ὁ Ἰούδας εἶναι πρόσωπα ἐπαναλαμβανόμενα στὴν ἱστορία. Ἡ διχόνοια κατατρώει τὰ σπλάχνα τοῦ γένους μας. Οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὲ τὸ χυμένο ἀδελφοκτόνο αἷμα, ἦταν οἱ πιὸ ἰσχυροί.

Ὁ ἐντὸς τῶν τειχῶν κίνδυνος δὲν ἀνάβει κερί, δὲν βαστᾶ εἰκόνες καὶ σημαία, δὲν θυμιάζει, δὲν κάνει σταυρό, δὲν ὑπομένει.
Τὰ ἄκρα τῆς ἀριστερᾶς καὶ τῆς δεξιᾶς ἐνοχλοῦν ἐπικίνδυνα.

Ἡ πρώτη ἀγωνιᾶ γιὰ ἐξουσία καὶ ἡ δεύτερη γιὰ θόρυβο καὶ ταραχές.

Τὸ μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἀβέβαιο ἀλλὰ δὲν καταλήγει εὔκολα. Πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεὸς θὰ ξαναβάλει τὸ χέρι του.


Ἔνοχοι καὶ συνένοχοι σὲ παρακμὴ παραφροσύνης συνεχίζουν τὸ χορό, τὸ τραγούδι καὶ τὸ φαγοπότι. Ἡ ἀμετανοησία εἶναι αὐτοκαταστροφικὴ ὅδευση πρὸς τὸν γκρεμό. Ἡ Ἑλλάδα ἐκπορνεύεται. Θλίψη καὶ ἠττοπάθεια κυριαρχοῦν.

Ἡ ἐξυγίανση καὶ ἡ κάθαρση ὄνειρο ἀπατηλό. "Ἥρωες" θεατρίνοι, φαῦλοι διεφθαρμένοι, ἀφυλάκιστοι. Τὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ δεύτερη μοίρα. Ἠθικὴ σήψη δυστυχῶς ἐπικρατεῖ κι ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένεις. Γίνονται συνεχῶς ἐκπτώσεις.

Τὰ τουρκικὰ σίριαλ, λένε, πρῶτα στὴ θεαματικότητα. Ἡ παιδεία νοσεῖ φοβερά. Ἡ ψευτοδιανόηση ἐκμεταλλεύεται λάθη. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπὸ καιρὸ στὴν ἐντατική. Ἡ ἑλληνίδα λαλιὰ καθημερινὰ δολοφονεῖται. Ζόφος ἀποπροσανατολιστικὸς ἐπικρατεῖ. Ἕνας βίαιος καὶ....

θλιβερὸς ἐθνομηδενισμός.
Ἡ βιασύνη γιὰ ἀπόκτηση πολλοῦ κεῖ εὔκολου χρήματος ὁδήγησε πολλοὺς σὲ μεγάλα λάθη. Ἡ ἀνυπομονησία καὶ ἡ ἐπιπολαιότητα πληρώνονται σκληρά.

Ὁ πλουτισμὸς Εὐρωπαίων τοὺς ὁδήγησε σὲ ἀκρότητες. Ἡ Εὐρώπη ἀποχριστιανισμένη πλήρως. Τὸ Βατικανὸ μετρᾶ θύματα μὲ ἕνα παραποιημένο εὐαγγέλιο. Κακοποιήσεις καὶ βιασμοὶ παιδιῶν ἀναίσχυντοι.

Μὲ ἕναν νεκρὸ Θεὸ κάποιοι ἀναζητητὲς καταφεύγουν στοὺς δασκάλους τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς γιὰ μία ἐσωτερικευμένη ζωή. Περὶ τὶς δύο χιλιάδες προτεσταντικὲς παραφυάδες διεκδικοῦν ποίμνια. Ἡ ἀποχριστιανισμὸς τῆς Εὐρώπης εἶναι σοβαρὸς καὶ θὰ ἔχει ἀκόμη χειρότερες συνέπειες.


Γράφω ὑπερβολικὰ καὶ πολὺ ὑποκειμενικά; Γράφω γενικά, ἀλλὰ ὄχι ἀόριστα. Ὁ χῶρος δὲν ἐπαρκεῖ γιὰ ἀναλύσεις. Λησμόνησε ἡ Εὐρώπη τὶς χριστιανικές της ρίζες καὶ ὑποδέχεται τὸν ἰσλαμισμό. Φαίνεται πὼς ἡ χριστιανικὴ Εὐρώπη αὐτοκτονεῖ.

Στὴ θέση χριστιανικῶν ναῶν ἀνυψώνονται τζαμιά. Δὲν φερόμεθα κατὰ ἄλλων θρησκειῶν. Ἁπλὰ ὑποστηρίζουμε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. Δὲν ἔχουμε ἕνα τέτοιο δικαίωμα;

Κάποιοι προοδευτικοὶ θολοκουλτουριάδηδες βέβαιά μας τὸ ἀρνοῦνται. Δὲν πειράζει. Τὴ δουλειά τους καὶ τὴ δουλειά μας.

Μαῦρες σημαῖες δὲν θὰ σηκώσουμε οὔτε θὰ κάψουμε εἰκόνες καὶ σημαῖες. Δὲν θὰ βάλουμε κουκοῦλες οὔτε θὰ κάψουμε ποτὲ ὀχήματα καὶ καταστήματα. Γενικὰ καὶ ὄχι ἀόριστα κατέθεσα ξανὰ μερικὲς σκέψεις μου ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε καὶ πολὺ λυπούμαστε.

Γράφουμε ἀπὸ πόνο καὶ ἀγάπη. Ἐλπίζουμε στὶς ἀντιστάσεις τῶν ἀδιάφθορων. Δὲν εἶναι λίγοι. Δὲν πρέπει συνέχεια νὰ σιωποῦν.

Ἡ πατρίδα μᾶς ἔχει ἀνάγκη μεγάλη, γνήσια πνευματικὴ ἐνίσχυση.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ....

Στην έρημο του Αγίου Όρους συναντούμε τα Κατουνάκια, τα Καυσοκαλύβια και τα Φρικαλέα Καρούλια,
οπου ζούν με πολύ αυστηρό τρόπο οι ασκητές και οι ερημίτες, οι πιό αυστηροί μοναχοί του Αγίου Όρους!
Πιο αυστηροί και απο τους ζηλωτές!

Δείτε το βίντεο...

Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ..

Παντοδύναμον όπλο στα χέρια του πιστού είναι η προσευχή. Είναι η συνομιλία του δημιουργήματος με τον Δημιουργό του. Του μικρού ανθρώπου με τον Παντοδύναμον Θεόν.

Είναι «αγγέλων έργον», λέγουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας.

Είναι μέγα προνόμιον του ανθρώπου. Είναι η αναπνοή της ψυχής μας. Είναι το ιερότερον και ευγενέστερον έργον μας. Η αγιότερη ανθρώπινη κίνηση και πράξη. Είναι η συνάντηση
του πεπερασμένου ανθρώπου με τον άπειρον Θεόν…

Είναι μεγάλον δώρον του Θεού στον άνθρωπον η προσευχή. Δώρον ανυπολογίστου αξίας, τιμή μεγάλη και ωφέλεια ανυπολόγιστη.

Είναι αδύνατη η πνευματική ζωή χωρίς την χάριν και την δύναμη της προσευχής.

Είναι αδύνατη η άσκηση της ευσεβείας χωρίς την προσευχή.

Είναι αδύνατη η σωτηρία της ψυχής μας χωρίς την ζωογόνον επίδραση της προσευχής.

Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ..

Γιορτάζουμε σήμερα, 21 Νοεμβρίου, ημέρα ανάμνησης του γεγονότος των Εισοδίων της Θεοτόκου, ας πούμε λίγα λόγια:

Η Άννα, η μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί,

παρακάλούσε προσευχόμενη στο Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει ένα παιδί.

Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και εισάκουσε τις προσευχές τους, και η Αννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο.
Όταν Αυτή έγινε τριών χρονών, Την πήραν οι γονείς Της και αφιέρωσαν τη Θυγατέρα τους στο Θεό, αφού Την πήγαν στο Ναό.

Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο οποίος αφού Την παρέλαβε, Την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου εκεί μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο.

Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι'αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της Κόρης Αυτής. Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ καθημερινά προμήθευε την Παναγία με ουράνια τροφή.

Βγήκε τότε, όταν ήλθε η ώρα του Θείου Ευαγγελισμού για να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, που είναι «ο αγαπήσας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι» (Β' Θες. 2:16).
Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.

Εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ...

Ένας Μουσουλμάνος στην Αίγυπτο σκότωσε τη γυναίκα του και την έθαψε με τα δύο κοριτσάκια τους...

Ύστερα κατήγγειλε στην αστυνομία ότι τα κορίτσια τα σκότωσε ένας θείος τους. Μετά από 15 μέρες πέθανε ένα άλλο μέλος από το σόι τους.

Οι δικοί του αποφάσισαν να τοποθετήσουν τη σορό στον τάφο όπου βρισκόταν η μητέρα και τα δύο κοριτσάκια.

Όταν άνοιξαν τον τάφο για την κηδεία, οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα μάτια και στα αυτιά τους: βρήκαν κάτω από το χώμα τα δύο κοριτσάκια ΖΩΝΤΑΝΑ!!!

Το εκπληκτικό γεγονός διαδόθηκε σαν αστραπή σ’ όλη τη χώρα και ο πατέρας των παιδιών ετοιμάστηκε για τη θανατική ποινή. Όπως ήταν φυσικό, οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή πάνω στο μεγαλύτερο παιδί προκειμένου να τους διαφωτίσει για το πώς επέζησαν.

- Ένας άνδρας, ο οποίος φορούσε λευκά ρούχα που έλαμπαν σαν τον ήλιο, με χέρια ματωμένα από πληγές, ερχόταν και μας έδινε φαγητό, ήταν η απάντηση της μικρής. Ακόμη, ο άνθρωπος αυτός ξυπνούσε και τη μαμά μου για να περιποιηθεί την αδελφή μου.

Το εθνικό αιγυπτιακό κανάλι, το οποίο πήρε τη συνέντευξη, μετάδωσε μέσω της (μουσουλμάνας) δημοσιογράφου: «Ο άνδρας αυτός δε μπορεί να ήταν άλλος από τον ΙΗΣΟΥ, διότι κανείς άλλος δεν κάνει τέτοιου είδους πράγματα!», όπως διαβάζουμε στα "Αττικά Νέα".

Μπορεί μεν οι μουσουλμάνοι να δέχονται ότι ο «ISA» (Ιησούς) τα έκανε όλα αυτά, αλλά οι πληγές δείχνουν ότι πραγματικά σταυρώθηκε, όπως επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς ΖΕΙ.

Εξάλλου, κανείς δε διανοήθηκε να μη βασιστεί στα λόγια του κοριτσιού, γιατί ούτε αυτή ούτε η αδελφούλα του θα ήταν δυνατό να επιζήσουν αν δε συνέβαινε ένα πραγματικό θαύμα.

Οι ηγέτες των μουσουλμάνων βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ ένα αδιέξοδο, καθώς ούτε την αυθεντικότητα του θαύματος μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε και να περιορίσουν την έκταση που πήρε η δημοσιότητα της όλης ιστορίας.!!!!!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!

Πολυεύσπλαχνε Κύριε, ένα θαύμα. Και για μένα τον αμαρτωλό ένα θαύμα. Γιατί αλλιώς πως θα σωθώ;
Πώς να απαλλαγώ από το βάρος των κακών μου;

Δεν αγωνίστηκα όταν ήμουν νέος και η αμαρτία μου με κυρίευσε.
Μπήκε μέσα στην ψυχή μου το κακό και διαπότισε όλο μου το είναι.
Έφθειρε όλη την ύπαρξη μου. Και τώρα τι να κάνω;

Η ηλικία μου προχωρεί, οι μέρες μου λιγοστεύουν, η θέληση μου κάμπτεται, θέλω και δε μπορώ να απαλλαγώ.
Προχωρώ μπροστά αλλά και αδιόρθωτος μένω.
Μετανοώ αλλά και πάλι αμαρτάνω.
Κλαίω και ζητώ συγχώρηση αλλά πάλι στα ίδια μένω.

Τι θα γίνει με εμένα Θεέ μου;
Ντρέπομαι που ζω, διστάζω να σκεφτώ πως είμαι Χριστιανός. Με έχει κυριεύσει το κακό, με λειώνει το πάθος.
Αλύπητα με χτυπά και με παραλύει η αμαρτία.

Κυριευμένος από τα πάθη, φορτωμένος από την ενοχή, «πεπραγμένος υπό την αμαρτία» και βασανισμένος από τα κακά μου καταφεύγω σε εσένα.
Όχι δεν απελπίζομαι, δεν ολιγοψυχώ, δεν τα χάνω μπροστά σε τόσες κακουχίες.

Πιστεύω στη δύναμη σου και ελπίζω στην ευσπλαχνία σου. Αρπάζομαι από την αγάπη σου και σου ζητώ να με σώσεις.
Θεέ μου… Θεέ μου… δεν με λυπάσαι; Δεν με συμπονείς; Ενα θαύμα Κύριε μου κάνε και εσύ για μένα, ένα σωτήριο θαύμα.
Και θα σωθώ, θα λάβω από εσένα την απαλλαγή μου, τη λύτρωσή μου και τη σωτηρία μου.
 Αμήν.!!

Ἡ ὁλοκλήρωση στὸν μοναχισμό...

Ὁ Ἅγιος Nεκτάριος μὲ τὸ μέγεθος τῆς ἁγιαστικῆς του καταστάσεως, ποῦ ἀπεκόμισε διὰ τῆς ὀρθῆς του πολιτείας, συνεκλόνισε τὸν κόσμο ὁλόκληρο.

Εἶναι δὲ πραγματικὰ ἕνα παρήγορο ὄνομα εἰς ὅλα τὰ στόματα τῶν πιστῶν. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία μᾶς αὐτὸ δὲν εἶναι παράδοξο, διότι ὁδηγεῖ τὰ τέκνα τῆς εἰς αὐτὸ τὸ ὕψος καὶ σ αὐτὲς τὶς διαστάσεις.

Σὲ μᾶς ὅμως, ποῦ πραγματικά μας περισφίγγουν οἱ τόσες μᾶς ἀδυναμίες, εἶναι ἕνα παρήγορο σημεῖο, τὸ ὅτι καὶ στὶς δύσκολες αὐτὲς ἡμέρες βρίσκονται ὁμοιοπαθεῖς μὲ μᾶς ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἁπλῶς κατενίκησαν τὰ πάθη τους, ἐπέρασαν ἀπὸ τὴν παρὰ – φύσι στὴν κατὰ φύσι ζωή,

ἀλλὰ ἐπέρασαν καὶ τὶς φυσικὲς διαστάσεις καὶ ἔφθασαν στὴν ὑπὲρ – φύσι, μέσα στὸν ἁγιασμό, στὸ τέρμα τῆς τελειότατης ἐπαγγελίας ποῦ εἶναι αὐτὴ ἡ υἱοθεσία. Ὁ σημερινὸς λοιπὸν Ἅγιος εἶναι ἀκριβῶς αὐτοῦ του ὕψους.
Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἐχαρακτήριζε πάντοτε αὐτὸ τὸν οὐρανομήκη φωστήρα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦτο ὅτι ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία ἐπερίσσευσε μέσα του ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον καὶ ἡ πίστι πρὸς τὸν...
 Θεό.!!!!!

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...

+ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΑΣ

Λίγο πριν κηρυχθεί ο πολέμος στην Kύπρο, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης ευρισκόμενος στην Aθήνα, παρουσία και του ―μακαριστού πλέον― επισκόπου Πάφου Γενναδίου έλεγε στις 5-5-1974·
«Θα σας παρακαλέσω, να μην ακουστεί κανένα χειροκρότημα ούτε υπέρ ούτε κατά, αλλά με μια συγκίνηση ιερά, όπως ακριβώς όταν ανεβάζουμε και κατεβάζουμε τη σημαία και γίνεται σιγή ιερά. “Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτία”.

Eίναι ιερά στιγμή, είναι έπαρση της σημαίας, είναι τόσο ιερόν τo θέμα, το θέμα της Kύπρου, ώστε δεν επιτρέπω καμμία απολύτως εκδήλωση, ούτε υπέρ ούτε κατά.

Θα σας παρακαλέσω ―απευθύνομαι σε σας όλους τους χριστιανούς―, απόψε που θα πάτε στα σπίτια σας, κοντά εις τ’ άλλα αιτήματα των προσευχών σας, με δάκρυα εις την Υπεραγία Θεοτόκο και με θερμές προσευχές, να παρακαλέσετε, το μαύρο σύννεφο, το κατάμαυρο που βρίσκεται πάνω
από την Kύπρο, να το διαλύσουν οι φωτεινές ακτίνες του Kυρίου ημών Iησού Xριστού. Nα παρακαλέσουμε το Xριστό, στην Kύπρο να μη νικήσει ο σατανάς, αλλά να νικήσει ο Xριστός, τον οποίο οι Kύπριοι αγαπούν περισσότερο από μας.
Kαι να μην είναι μακράν η ημέρα, που η Kύπρος θα γίνει πάλι Eλληνική και θα είναι ενωμένη μεθ’ ημών, ίνα είπωμεν· “Aύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Kύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή”.

Θα μου επιτρέψετε τώρα. N’ ανοίξουμε δίοδο, να περάσουμε με τον άγιο Πάφου, άνδρα εγνωσμένης αρετής και πατριωτικού αισθήματος, εκ των ολίγων ιεραρχών που έχει η Eλληνική μας πατρίς».

+Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης

ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΚΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ.!!!!!!

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα πλήθος προσκυνητών από τη Λακωνία και από άλλες περιοχές προσήλθαν στις 9 Νοεμβρίου να συνεορτάσουν τη μνήμη του Αγίου Νεκταρίου στη Συκέα, όπου βρίσκεται το Ιερό Προσκύνημα του Αγίου.

 Οι ευσεβείς χριστιανοί με θερμή πίστη εναπόθεσαν έμπροσθεν του Ιερού Λειψάνου και της Εικόνας του θαυματουργού Αγίου Νεκταρίου τα αιτήματα, τις θλίψεις, τα προβλήματα αλλά και τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο.!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

Προσήλθαν για να ικετεύσουν αλλά και να ευχαριστήσουν για την πατρική αγάπη και προστασία, που ως μεσίτης προς τον Πανάγαθο Θεό προσφέρει στον καθένα χωριστά.!!!!!!!!!!!!!!!!

Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας Παναγιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος πλαισιωμένος από Ιερείς και Διακόνους της Ιεράς Μητροπόλεως μας, ενώ ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. π Σεραφείμ Κοσμάς.

Στη συνέχεια τελέσθηκε η Ιερά Παράκληση στον Άγιο από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Μολάων Αρχιμ . π. Γεράσιμο Πετρολέκα, ενώ το μεσονύκτιο η Θεία Λειτουργία από τους ιερείς π. Κωνσταντίνο Κρυπωτό και π. Αντώνιο Καραστατήρα.

Την κυριώνυμο ημέρα ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος τέλεσε τον Όρθρο, την αρτοκλασία και την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία καθώς και τη Λιτάνευση του Αγίου Λειψάνου και της Ιεράς εικόνος του Αγίου Νεκταρίου πέριξ του Ιερού Ναού πλαισιωμένος από ιερείς και διακόνους.

Το Θείο λόγο κήρυξε ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ.κ .Ευστάθιος, ο οποίος και αναφέρθηκε σε περιστατικά από τη ζωή του μεγάλου Αγίου, ενώ με έκδηλη συγκίνηση τόνισε ότι o εορταζόμενος Άγιος αποτελεί το πρότυπο αγιότητας και το δείκτη για την πνευματική τελείωση των πιστών.

Παρέστησαν οι Βουλευτές κ. Αθανάσιος Δαβάκης, κ. Φεβρωνία Πατριανάκου, η Αντιπερειφερειάρχης κ. Αδαμαντία Τζανετέα ο Δήμαρχος Μονεμβασίας κ Ηρακλής Τριχείλης, ο Πρόεδρος του περιφερειακού Συμβουλίου κ. Γεώργιος Πουλοκέφαλος, ο πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Μονεμβασίας κ. Σπύρος Αβδούλος οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Βουνελάκης, Κολλιάκος ,Σουρλάς ,Πριφτάκη, ο κ. Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, η κ. Αλειφέρη, ο Διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Μολάων κ. Γιάννου, ο Δ/της της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μολάων κ Τσολομύτης ,ο Πρόεδρος της τοπικής Κοινότητος Συκέας κ. Γεώργιος Σαργκάνης, μέλη του τοπικού Συμβουλίου κ.α

Οι εορταστικές εκδηλώσεις επισφραγίστηκαν με δεξίωση που παρέθεσε η Διοικούσα Επιτροπή στη αίθουσα του Ιερού Προσκυνήματος.

Εκ του Ιερού Προσκυνήματος
π. Σταύρος Βαρράς Εφημέριος Συκέας

Μοναστήρι της Παναγιάς της Κορώνας.!!!!

Στο ανατολικό τμήμα της Νότιας Πίνδου, στον ορεινό όγκο των Αγράφων και πάνω από τον κάμπο της Καρδίτσας, σε μια κατάφυτη από βελανιδιές και καστανιές πλαγιά, βρίσκεται το Μοναστήρι της Παναγιάς της Κορώνας, που τιμά το Γενέθλιον της Θεοτόκου.

Η ιστορία της Ιεράς Μονής αρχίζει τον 12ο αιώνα και συγκεκριμένα το 1123, όταν βρίσκεται με θαυμαστό τρόπο η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης, και γίνεται αιτία της ιδρύσεως της Ι. Μονής.

Η Μονή καταστρέφεται από βαρβαρικές επιδρομές τον 16ο αιώνα και ξαναχτίζεται αμέσως. Από το κτιριακό συγκρότημα αυτό σήμερα σώζεται μόνο το Καθολικό, το οποίο διατηρείται σε άριστη κατάσταση.

Το Καθολικό είναι αφιερωμένο στο Γενέθλιον της Θεοτόκου και ανήκει στον αθωνικό τύπο.

Το τέμπλο είναι έργο αρχών του 1700 και έχει φιλοτεχνηθεί από λαϊκούς ξυλογλύπτες, με πιθανή καταγωγή από την Ήπειρο. Θεωρείται από τα καλύτερα του Θεσσαλικού χώρου. Είναι πλούσια διακοσμημένο από το φυτικό και ζωϊκό βασίλειο.

Από τη Μονή βλέπει κανείς όλο τον θεσσαλικό κάμπο.

Γέρων Παΐσιος - Ρωσική Ταινία ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5 Νοε 2012.!!!!!!!!!

Τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στη Μόσχα η πρεμιέρα της ρωσικής ταινίας για τον Γέροντα Παϊσιο.
Η επιτυχία της ταινίας ήταν τόση που οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να την προβάλουν τρεις φορές και ο κόσμος περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να τη δει.!!!!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.!!!!!!

 Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Σε προσκυνούμεν και Σε ευχαριστούμεν εκ βάθους καρδίας,

διότι διά της θεϊκής αγάπης Σου, μάς εχάρισες πλήθος μορφών Αγίων,διά να αποτελούν τα ιδανικά πρότυπά μας,

διά να μεσιτεύουν και ικετεύουν για μάς και διά να δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές Όνομά Σου, με τα θαυμαστά έργα, τη ζωή και τα θαύματά των.

Ευλόγησον Κύριε, την πανήγυριν αυτήν, πού επιτελούμεν σήμερον προς τιμήν του αγίου ενδόξου Πατρός ημών, Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού.
Σύ Κύριε,
ο επαναπαυόμενος εις τους Αγίους Σου, αξίωσον όπως ο εορταζόμενος Άγιος Νεκτάριος, γίνει η κλίμακά μας,

για να Σε προσεγγίσωμεν και λάβωμεν την επουράνιον Χάριν Σου, το μέγα έλεός Σου και θείαν Σου ευλογίαν.

Δέξου Δέσποτα Πανάγιε, τάς μεσιτείας και ικεσίας του Αγίου Πατρός ημών Νεκταρίου, διότι, επειδή ημείς είμεθα ανάξιοι, να απευθυνώμεθα απ ευθείας προς Εσένα, τον αιώνιον Βασιλέα της δόξης, καταφεύγομεν εις τον Προστάτην Άγιόν μας Νεκτάριον λέγοντάς του:

Άγιε του Θεού Νεκτάριε, δυνατέ στην πίστιν και υπόδειγμα της υπομονής και καρτερίας, της ταπεινοφροσύνης και ανεξικακίας,

ευλαβώς τιμώμεν την ιεράν σου μνήμην και παρακαλούμεν εσέ, πού αδίκως εσυκοφαντήθης και δεινώς εδοκιμάσθης από τους διωγμούς και την αποπομπήν σου εκ του κλίματος Αλεξανδρείας, όπως συγχωρήσης τους προαπελθόντας διώκτας σου,

ημάς δε πάντας, να περιφρουρήσης και διαφυλάξης, από παντός κακού και ολισθήματος.

Μεσίτευσον, Άγιε Νεκτάριε, προς Κύριον τον Θεόν, διά την ενίσχυσιν και ευόδωσιν του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του Σεπτού Προκαθημένου αυτού, του ποιμνίου και του κλήρου του.

Πρέσβευε, Άγιε του Θεού, όπως Κύριος ο Σωτήρ και Λυτρωτής ημών στηρίζει διά της θείας Του δυνάμεως και χάριτος, μικρούς και μεγάλους,

εις την Ορθόδοξον πίστιν. Να χειραγωγή δε την νεολαίαν μας και να χαρίζη πλούσια τα αγαθά Του στον Ελληνικόν λαόν.

Άγιε του Θεού Νεκτάριε, Σύ πού τόσον ευλαβώς ελάτρευσες την Παρθένον Μαρίαν, την Μητέρα του Κυρίου μας, γενού ταπεινός ικέτης Της,

διά να σκέπη και περιφρουρεί το Έθνος ημών και φέρει σ όλο τον κόσμον ειρήνην, ομόνοιαν και αγάπην, προς δόξαν του Ονόματος της Παναγίας Τριάδος. Αμήν.

Σύναξις Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ πασῶν τῶν Ἀσωμάτων καὶ οὐρανίων Δυνάμεων.!!!

Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τὴν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καθὼς καὶ τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καὶ Οὐρανίων Ἀγγελικῶν Ταγμάτων.

Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα τὴν ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἰδιαίτερα μὲ τοὺς ἐπικεφαλεῖς τῶν ἀγγελικῶν ταγμάτων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ.

Συγκεκριμένα, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίσθηκε στὸν Ἀβραὰμ γιὰ νὰ σώσει τὸν Ἰσαάκ,
τὸν ὁποῖο ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει κατ’ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλησε νὰ δοκιμάσει ἔτσι τὴν πίστη τοῦ δούλου του Ἀβραάμ,

στὸν Λῶτ, γιὰ νὰ τὸν σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαάμ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ.

Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Οἱ ἅγιες Γραφὲς ἀναφέρουν ἀκόμη πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἐπιτέλεσε ὁ ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ.

Ὁ δὲ Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἀνήγγειλε στὴν Παρθένο Μαρία τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς γέννησης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα τοῦ κόσμου.

Καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, συναντᾶμε τοὺς Ἀγγέλους νὰ μεταφέρουν στοὺς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποβλέπει πάντα στὴν προστασία καὶ...στὴν λύτρωσή μας.!!

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ Ι.ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ.!!!!!!!!

Σήμερα 3 Νοεμβρίου εορτάζεται η Ανακομιδή των Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου και τα εγκαίνια Ναού του στη Λύδδα της Ιόππης (Παλαιστίνη).

Μετά την κατάπαυση των διωγμών και την επικράτηση του χριστιανισμού σʼ όλο το Ρωμαϊκό κράτος, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, οι χριστιανοί ανήγειραν μεγαλοπρεπή Ναό στη Λύδδα της Ιόππης, όπου μετακόμισαν το ιερό λείψανο του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου, για να το προσκυνούν πλέον άφοβα.

Έγιναν δε μετά την κατάθεση του Ιερού λειψάνου και τα εγκαίνια του Ναού στις 3 Νοεμβρίου και από τότε κάθε χρόνο ή Εκκλησία μας, τελεί κατά την ήμερα αυτή την εορτή της ανακομιδής των Ιερών λειψάνων του μεγαλομάρτυρα, προς δόξα Θεού.

Πανηγυρικά εορτάστηκε η εορτή αυτή στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο ,με νυχτερινή θεία λειτουργία.

Τόσο στον εσπερινό όσο και στη θεία λειτουργία χοροστάτησε ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Επιδαύρου κ. Καλλίνικος, παρόντος και του Μητροπολίτη Αργολίδος κ.κ Ιακώβου.

 Καθόλη την διάρκεια της ιεράς Αγρυπνίας είχε τεθεί προς προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρος.!!!!!!!!!!!!

Ἡ ἀποχώρηση τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας «Ἄξιoν ἐστί»

Σήμερα μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀποχώρησε ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας «Ἄξιόν ἐστι» ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τὸν ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου..

 Πλῆθος κλήρου καὶ λαοῦ προσῆλθαν γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν.!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Μία οἰκογένεια Ὀρθοδόξων ἐρημιτῶν στὴ Σουηδία.!!!!

Ὁ Σίμων,ἡ Ἄννα καὶ τὸ βλαστάρι τοὺς ὁ Ἐμμανουὴλ-Χίλντινγκ εἶναι μία ὀρθόδοξη οἰκογένεια ποὺ ζεῖ στὴ Σουηδία.

Τὸν χειμώνα ζοῦν στὴν πόλη,ὁπού ἐργάζονται καὶ μετέχουν στὴν ζωὴ τῆς τοπικῆς ὀρθόδοξης κοινότητας.
Μόλις ὁ καιρὸς ἀνοίξει ,μετακομίζουν στὰ σουηδικὰ δάση σὲ ἕνα εὐλογημένο ἐρημητήριο ποὺ ἔχουν δημιουργήσει μὲ τὰ χεριά τους.
Εκεῖ ὁ Σίμων ἀσχολεῖται μὲ ἀγροτικὲς ἐργασίες καὶ ἡ Ἄννα μὲ τὴν ἁγιογραφία καὶ τὴν φροντίδα τοῦ μικροῦ τους.
Ἀπίστευτο γιὰ τὴν μπερδεμένη ἐποχή μας κι ὅμως εἶναι ἀλήθεια.

Πολὺ πιὸ ἀληθινὸ ἀπὸ τὶς ψεύτικες εἰκόνες τῆς τηλοψίας καὶ τὰ εἴδωλα ποὺ ἔχουν κατακλύσει τὶς ψεύτικες ζωές μας, ἠμῶν τῶν πολυπράγμονων παπαλάνγκι .....

Σὰν σήμερα 2 Νοεμβρίου 1912 ἑορτάζουμε τήν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἁγίου Ὅρους.!!!!

ΚΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΘΩΝΟΣ

100 Χρόνια ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Τὸ πρωὶ τῆς 2ας Νοεμβρίου 1912, ἀπὸ τὸ λιμάνι τοῦ Μούδρου τῆς Λήμνου, ἀποπλέει Μοίρα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στόλου μὲ ἐπικεφαλῆς τὸ θρυλικὸ Θωρηκτὸ «Γ. Ἀβέρωφ», ὑπὸ τὸν Ναύαρχο Παῦλο Κουντουριώτη, καὶ κατευθύνεται πρὸς τὸ Ἅγιο Ὅρος.
Ἡ παρουσία τῶν πολεμικῶν σκαφῶν στὰ ἀνοικτά της χερσονήσου τοῦ Ἄθω, γίνεται ἀντιληπτὴ ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς τῶν παραθαλασσίων μοναστηριῶν καὶ κελλιῶν καὶ κάτω ἀπὸ τὶς χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες ἑκατοντάδων καμπάνων τὰ πλοῖα πλησιάζουν τὶς ἀκτὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Στὶς 11.30 οἱ Μονὲς φέρονται σημαιοστολισμένες ἐνῶ οἱ μοναχοὶ ἀλλαλάζοντας ἀπὸ χαρὰ κανονιοβολοῦν καὶ τυφεκιοβολοῦν. Τὸ Θωρηκτὸ "Γ. Ἀβέρωφ" ἀνταποδίδει μὲ 21 χαιρετιστήριες βολές.
Στὴ Δάφνη ἀγκυροβολεῖ τὸ Ἀντιτορπιλικὸ «Θύελλα» καὶ ἀποβιβάζει ἄγημα ἀπὸ 40 ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἀνεβαίνουν καὶ ἀπελευθερώνουν τὶς Καρυές.

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ... (ΨΑΛΛΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑΣ).!!!

Αγνή Παρθένε Δέσποινα
Άχραντε Θεοτόκε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Παρθένε Μήτηρ άνασσα
Πανένδροσε τε πόκε
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Υψηλοτέρα ουρανών
ακτίνων λαμπροτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Χαρά Παρθενικών Χορών
αγγέλων υπερτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

Εκλαμπροτέρα ουρανών
φωτός καθαρωτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
των ουρανίων στρατιών πασών αγιωτέρα
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(από Ωδή ε΄)
Μαρία Αειπάρθενε
Κόσμου παντός Κυρία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε
Άχραντε Νύμφη πάναγνε
Δέσποινα Παναγία
Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΥΡΟΒΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1987.!!!!!!

Ήταν 26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ.

Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε την μνήμη της αθλήσεως του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου καθώς και τα ελευθέριά της από την περίπου πεντακοσίων ετών (1430-1912) καταδυναστεία των Οθωμανών. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου με ανοιχτές τις πόρτες δεχόταν τους νυχτερινούς προσκυνητές, που γονάτιζαν μπροστά στην ασημένια λάρνακα με τα άγια λείψανα του Μυροβλύτου.

Την ώρα εκείνη δεν θα ήταν περισσότεροι από τριάντα με σαράντα άνθρωποι στον ναό. Μια ομήγυρις περίπου δέκα γυναικών, μπροστά στην λάρνακα, έψελνε την παράκληση του Αγίου. Μοναδικός κληρικός που παρευρισκόταν, ο νεαρός και νεοχειροτονηθείς διάκονος του ιερού ναού μαζί με την διακόνισσα-σύζυγό του.

Ο τότε προϊστάμενος του ναού και νυν μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων, τους είχε παραγγείλει να βρίσκονται εκεί και να τον περιμένουν.
 Ξαφνικά, οι γυναίκες που έψελναν την παράκληση άρχισαν να φωνάζουν!!!

Ο διάκονος έτρεξε κοντά τους και αυτές, με ανάμικτα συναισθήματα, του έδειξαν την λάρνακα! Ήταν λουσμένη κυριολεκτικά με ένα ελαιώδους συστάσεως μύρο (λέω μύρο γιατί η ευωδία του ήταν ασύγκριτη).

Θα έλεγε κανείς με σιγουριά, ότι κάποιος άδειασε επάνω της τουλάχιστον δυο "κουβάδες" αρωματικό υγρό (χρησιμοποιώ την λέξη "κουβάδες" για να γίνει κατανοητό ότι η ποσότητα του μύρου που γλυστρούσε στα συμπαγή τοιχώματα της αργυρής λάρνακας με τις ανάγλυφες παραστάσεις, ήταν μεγάλη).

Ο διάκονος για μια στιγμή σάστισε: ο Άγιος μυροβλύζει! Χωρίς να αμφιβάλει καθόλου για το θαύμα, και ευρισκόμενος σε μια κατάσταση χαράς, έκπληξης και ενθουσιασμού, έτρεξε να φέρει βαμβάκι από κάποιο έπιπλο του ιερού βήματος. Επέστεψε τρέχοντας και άρχισε να σκουπίζει με το βαμβάκι το μύρο από τα εξωτερικά τοιχώματα της λάρνακας και να δίνει τμήματα από μυρωμένο αυτό βαμβάκι στους προσκυνητές.

Σκούπιζε και το μύρο δεν τελείωνε, αλλά συνέχισε να αναβλύζει μυστικά, χωρίς να υπάρχει κάποια ορατή πηγή. Χαρακτηριστικά, του έκανε πολύ εντύπωση ένα γεγονός: με ένα μεγάλο κομμάτι βαμβάκι σκούπισε το μύρο από μια λεία περιοχή της λάρνακας.

Το βαμβάκι σκούπισε καλά όλο το μύρο, όπως όταν σκουπίζουμε ένα τζάμι με ένα στεγνό πανί πιέζοντάς το καλά και αφαιρούμε την υγρασία που μπορεί να υπάρχει επάνω. Μια γυναίκα έσυρε την παλάμη του χεριού της πάνω στο τμήμα της λάρνακας που μόλις είχε σπογγιστεί.

Ο διάκονος, με θαυμασμό, είδε το χέρι της βρεγμένο από το ελαιώδες κιτρινοπράσινο μύρο!!!

Εν τω μεταξύ η ευωδία είχε πλημμυρίσει όλον τον ναό και ξεχείλιζε από τις ανοιχτές πόρτες προς την οδό Αγίου Δημητρίου, προσελκύοντας τους περαστικούς, που έσπευδαν να δουν τι συμβαίνει και από που προέρχεται η ευωδία αυτή. Όλοι κατευθύνονταν προς την λάρνακα με τα λείψανα του Αγίου Δημητρίου, που ήταν τοποθετημένη όχι στο κιβώριό της (ακόμα δεν είχε κατασκευαστεί) αλλά μπροστά στο τέμπλο του ναού.

Οι ευχάριστες όμως εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εκεί! Οι προσκυνητές διαπίστωσαν ότι όλες οι εικόνες του ναού, οπουδήποτε κι αν βρίσκονταν, σε προσκυνητάρια ή στο τέμπλο, ανέβλυζαν μύρο.

Μάλιστα ο διάκονος είδε προσκυνητές να βγάζουν χαρτομάντηλα και να σκουπίζουν τα τζάμια τα προστατευτικά των εικόνων του τέμπλου και τα χαρτομάντηλα να κιτρινίζουν από το μύρο το οποίο "έτρεχε" και από τις δύο πλευρές του τζαμιού, εσωτερική και εξωτερική.

Το μέγεθος του θαύματος ήταν τέτοιο που δεν άφηνε το παραμικρό περιθώριο για αμφισβήτηση. Δεν καταλαβαίναμε τί ζούσαμε, ήταν κάτι σαν όνειρο μέσα στην ομίχλη, αλλά το ζούσαμε!!! Το ψηλάφιζαν τα χέρια μας, το έβλεπαν τα μάτια μας, το μύριζαν τα αισθητήρια της όσφρησής μας!!!
Σε λίγο χρόνο δημιουργήθηκε μια "ουρά" από ανθρώπους που με δάκρυα στα μάτια προσκυνούσαν την λάρνακα του Μυροβλύτη και συνειδητοποιούσαν γιατί του δόθηκε το προσωνύμιο αυτό.

Εν τω μεταξύ έφθασε στον ναό και ο προϊστάμενος ιερεύς με άλλους κληρικούς. Ξεκλείδωσαν τα ανοίγματα της λάρνακας και αποκαλύφθηκαν τα άγια λείψανα του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης. Ευωδίαζαν μεν, αλλά ήταν η ευωδία των ιερών λειψάνων. Η ευωδία του μύρου ήταν διαφορετική και χαρακτηριστική.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κυρός Παντελεήμων ο Β΄, ο Χρυσοφάκης, απέδωσε το θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου στο εξής γεγονός: Εκείνο το βράδυ, στην εορταστική τελετή του Πανεπιστημίου για τα ελευθέρια της Θεσσαλονίκης, ο κεντρικός ομιλητής αγνόησε στην ομιλία του παντελώς τον Άγιο, και δεν αναφέρθηκε καθόλου σ’ αυτόν.

Ο Άγιος Δημήτριος όμως δήλωσε με την μυρόβλυσή του ότι, όπως ποτέ δεν εγκατέλειψε την πόλη του Θεσσαλονίκη έτσι και τώρα είναι πάντοτε παρών και αυτός είναι που την έσωσε και από την σκλαβιά και από τους σεισμούς, αλλά και διαμαρτύρεται όταν οι Θεσσαλονικείς αποδεικνύονται αχάριστοι και απομακρύνονται από τον Χριστό και τους Αγίους Του.

Πέρασαν 24 χρόνια από τότε.
Είμαι ο τότε διάκονος του ναού, τώρα ιερεύς στην Θεσσαλονίκη και σας γράφω τα γεγονότα όπως τα θυμάμαι. Την ώρα εκείνη ήταν σαν να ζούσα ένα μυστήριο. Δεν μπορώ να περιγράψω τί αισθανόμουν! Χαρά, έκπληξη, συγκίνηση, ενθουσιασμό... δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς. Πάντως είναι από τα γεγονότα που ενισχύουν την πίστη, που μας γεμίζουν χαρά, ελπίδα και αίσθηση της παρουσίας του Χριστού και των Αγίων. Η πίστη μας είναι "ζωντανή".

π. Χρήστος Κότιος
Εφημέριος ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου,
 Σαράντα Εκκλησιές Θεσσαλονίκης.

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940.!!

Όταν πολεμούσαμε το 1940 στην Αλβανία, εναντίον των Ιταλών, που μας επιτέθηκαν χωρίς κανένα λόγο, συνέβη το εξής θαυμαστό.

Οι τσολιάδες συνέλαβαν μαζί με άλλους Ιταλούς και έναν αξιωματικό αιχμάλωτο. Οι Έλληνες στρατιώτες του αφαίρεσαν το πιστόλι, τα κιάλια κ.λ.π. Ο Ιταλός αξιωματικός τα παρέδωσε όλα ευχαρίστως. Παρέδωσε ακόμη και τις φωτογραφίες της οικογενείας του.

Μια μικρή όμως εικόνα του Αγίου Γεωργίου δεν ήθελε να την παραδώσει με κανένα τρόπο. Τελικά του την πήρανε. Τότε ο Ιταλός αιχμάλωτος ζήτησε να δει τον διοικητή. Όταν τον συνάντησε του μίλησε με ευγενικό τρόπο και τον παρακάλεσε να του επιστρέψουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

- Αυτή είναι Ορθόδοξη... τι την θέλεις εσύ, ο παπικός, του είπε ο διοικητής.

- Εγώ, απαντά ο Ιταλός αξιωματικός, όταν οδηγούσα τον λόχο μου εναντίον των Ελλήνων, δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να σπάζω τις γραμμές των.

Κι αυτό συνέβαινε διότι μπροστά από τις γραμμές τους έβλεπα να τρέχει πέρα δώθε και σε όλη την γραμμή του μετώπου, ένας Καβαλλάρης με άσπρο άλογο. Αυτός μας έφραζε τον δρόμο. Δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε.

Στην οπισθοχώρηση μας όμως βρήκα σε ένα μέρος ένα ερημοκκλήσι. Μπήκα μέσα να προσευχηθώ, κι εκεί στο τέμπλο βλέπω αυτό το εικονισματάκι.

Ήταν ακριβώς όπως τον έβλεπα στο μέτωπο! Ήταν ο ίδιος, ο Άγιος, με το άσπρο άλογο που μας εμπόδιζε, και δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε προς την Ελλάδα. Τότε την πήρα την εικόνα αυτή μαζί μου και από τότε την έχω σαν φυλαχτό επάνω μου.

Σας παρακαλώ να μου την αφήσετε. Και πράγματι, του την άφησαν.

ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ «ΧΥΤΗΡΙΟ»!!

ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ «ΧΥΤΗΡΙΟ»

Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν σε ηλικιωμένους που διαμαρτύρονταν για την βλάσφημη παράσταση Corpus Christi και κυριολεκτικά χύθηκε αίμα!!!!!

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "CORPUS CHRISTI " ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΧΥΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ 44. ΑΣΚΗΣΗ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ.!!!!!

ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ - ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.!!

Ενας Ελληνορθόδοξος ιερέας που υπηρετούσε στο Πατριαρχείο Αντιοχείας δολοφονήθηκε από μισθοφόρου ισλαμιστές στην Συρία,

αφού πρώτα βασανίστηκε φρικτά, ενώ μετέφερε λύτρα για την απελευθέρωση ενός απαχθέντος Σύρου γιατρού επίσης ελληνορθόδοξου.

Ο ιερέας απάχθηκε με την σειρά του και ζητήθηκαν λύτρα για την απελευθέρωσή του.

Είναι μόνο ένα αιματηρό επεισόδιο από τα εκατοντάδες που έχουν συμβεί σε βάρος της Ελληνορθόδοξης κοινότητας της Συρίας τους οποίους δολοφονούν καθημερινά οι ισλαμιστές αντάρτες και οι μισθοφόροι ενώ το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει ταχθεί σαφώς υπέρ των ισλαμιστών με δηλώσεις ακόμα και του ίδιου του υπουργού Εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλου.

Ο 43χρονος ιερέας Σωτήρη Χαντάντ, βρέθηκε νεκρός στην πόλη Κατάνα και ενώ αγνοούνταν η τύχη του επί μια τουλάχιστον εβδομάδα. Τον είχαν βασανίσει φρικτά, του έβγαλαν τα μάτια και βέβαια είχαν αρπάξει τα λύτρα που μετέφερε για τον απελευθέρωση του άλλους Ελληνορθόδοξου, του οποίου η τύχη αγνοείται.

Όλα ξεκίνησαν πριν από δέκα ημέρες όταν άγνωστοι απήγαγαν έναν 35χρονο γιατρό μέλος της Ορθόδοξης Κοινότητας. Τότε ισλαμιστές μισθοφόροι τηλεφώνησαν στην οικογένειά του και ζήτησαν λύτρα ύψους 550.000 ευρώ για να τον αφήσουν ελεύθερο.

Τα χρήματα ανέλαβαν να μεταφέρουν ο ιερέας και ο θείος του γιατρού, όμως και αυτοί στην συνέχεια, έπεσαν και αυτοί θύματα απαγωγής.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες σήμερα, Πέμπτη, το πρωί οι επιτελείς του Πατριαρχείου Αντιοχείας δέχθηκαν τηλεφώνημα αγνώστου, πιθανότατα από την ομάδα των απαγωγέων, ο οποίος τους έδωσε πληροφορίες για την τοποθεσία που βρισκόταν η σωρός του ιερέα στην πόλη Ντρούσα, στην συνοικία Τζαραμάνα.

Το ακόμα πιο τραγικό είναι ότι κατά την διάρκεια της κηδείας του οι ισλαμιστές είχαν τοποθετήσει βόμβες στις πορεία της πομπής, οι οποίοι σκότωσαν τουλάχιστον 4 άτομα, όλους Ελληνορθόδοξους.

Το Πατριαρχείο Αντιοχείας εξέδωσε ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τα πνεύματα. «Ζούμε όλοι μαζί. Η ενέργεια αυτή δεν μπορεί να έγινε από Σύριους.

Οι άνθρωποι σέβονται τους ιερείς, όπως και τους Ιμάμηδες», φωτογραφίζοντας τους ισλαμιστές μισθοφόρους που με την υποστήριξη των δυτικών έχουν αιματοκυλίσει την Συρία.

 Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κανένα συλληπητήριο τηλεγράφημα από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ενώ αντίθετα πριν μερικές ημέρες η ρωσική εκκλησία είχε εκφράσει την αγωνία της για την τύχη των χριστιανών της Συρίας, οι οποίοι διώκονται και δολοφονούνται από τους ισλαμιστές.!!!!

Η «ΕΞΟΝΤΩΣΗ» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ.!!

<<«Πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον η ανθρώποις» (Πραξ, 5:29)>>

Κύριε βουλευτά!Πάνω από τη κομματική πειθαρχία υπάρχει ο Θεός και η συνείδησή σου!

 Μαθαίνω, κύριε Βουλευτά, ότι ετοιμάζεσαι να ψηφίσεις ένα νέο πακέτο μέτρων ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ, ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ για τα παιδιά των Ελλήνων, με κατάργηση του αφορολογήτου για τα παιδιά,

κατάργηση των επιδομάτων για τα παιδιά με γελοία εισοδηματικά κριτήρια (και παρά τις αποφάσεις του ΣτΕ προηγουμένων ετών), την κατάργηση δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα,

τον αποκλεισμό από το πανάκριβο πετρέλαιο θέρμανσης μεγάλων τμημάτων του Ελληνικού λαού.

Κοινώς, κύριε βουλευτά, ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΣ με τις υποσχέσεις σου και τις υποσχέσεις του κόμματός σου ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού και ετοιμάζεσαι να προβείς σε μία έμμεση ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΙΑ (την ώρα που μαθαίνεις ότι εκατοντάδες γονείς -ήδη- τρέχουν και ζητούν να κλείσουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα,

λόγω οικονομικής ανέχειας, ενώ εκατοντάδες άλλα παιδιά έχουν μείνει ΟΡΦΑΝΑ από “ξαφνική” αναχώρηση του ενός γονιού, λόγω των οικονομικών μέτρων της προηγούμενης τριετίας) των Ελληνοπαίδων !!!

Ναί, σε εσένα μιλάω, όχι στους άλλους. Σε εσένα που έτρεχες και τρέχεις στις Ορθόδοξες Εκκλησιές, πρώτη μούρη, για να δείξεις την αγάπη στο Θεό και στην Εκκλησία! Γιατί έκανες τους μεγαλοσταυρούς;

Γιατί έτρεχες από ναό σε ναό;

Γιατί πήγαινες στο Άγιο Όρος, σε μοναστήρια, σε ορθόδοξες χριστιανικές αδελφότητες, σε συγκεντρώσεις Πολυτέκνων και Τριτέκνων;

Γιά τα ψηφουλάκια το έκανες η γιατί αληθινά πιστεύεις στο Χριστό και στην Εκκλησία Του; Γιατί πήγαινες σε λιτανείς και επιταφίους;

Γιατί, αύριο- μεθαύριο , θα έρθεις (αν έρθεις) στη γιορτή του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) η στη δοξολογία της Αγίας Σκέπης (28 Οκτωβρίου); Γιατί ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ η μήπως γιατί θα κάνεις “επιδειξη” στους ψηφοφόρους σου;

Γιατί ερχόσουν σε συνέδρια Ορθόδοξων Χριστιανών επιστημόνων και εκπαιδευτικών; Θέατρο παίζεις; Ποιόν κοροιδεύεις περισσότερο; Τον εαυτό σου; Τούς ψηφοφόρους σου ;

Το ξέρεις, μορφωμένος είσαι. Τα μέτρα αυτά που ετοιμάζονται να εφαρμοστούν και να ψηφιστούν (και από σένα) οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, τα παιδιά της Ελλάδας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε ΑΝΕΧΕΙΑ (αρχικά) και σε ψυχοσωματική εξόντωση σε μεταγενέστερη φάση,

ενώ κινδυνεύουν οι γονείς τους να οδηγηθούν στη φυλακή (αν δεν μπορούν να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους και τα χαράτσια που ΣΑΤΑΝΙΚΑ μυαλά εφηύραν και ψήφισαν και εφάρμοσαν) η στο τάφο !!!

Πρέπει,λοιπόν, πρώτα από όλα να μιλήσεις με τη συνείδησή σου και με το Θεό. Σηκώνοντας το χέρι και ψηφίζοντας ΝΑΙ στα επάρατα αυτά μέτρα ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΙΑΣ, διαγράφεις κάθε σχέση σου με το Θεό, την Εκκλησία, την Ελλάδα. Εκεί θα φανείς, αν εννοούσες αυτά που έλεγες και έκανες προεκλογικά και εδώ και δεκαετίες η θα παρουσιαστείς ως ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ,

γατζωμένος σε καρέκλες, καριέρες, εξουσία ( για χρήματα δεν αναφέρουμε, γιατί – φανταζόμαστε ότι έχεις πολλά να φάνε και τα τρισέγγονά σου)

Μιλούσες και μιλάς για την Ελλάδα. Αλλά ψηφίζοντας αυτά τα μέτρα, βάζεις ταφόπλακα στον Ελληνισμό. Σε εσένα, αναφερόμαστε, που μιλάς για Πατρίδα, για Δημογραφικό, για τις εθνικές εορτές, για τα ΟΧΙ των Ελλήνων, και εσύ τώρα πας να ψηφίσεις με ένα ΝΑΙ το τέλος της Ελλάδας, του Ελληνισμού!

Μιλούσες για επανάσταση του 1821 και το έπος του 1940, αλλά εσύ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με όσα έλεγες, αν ψηφίσεις τα επαίσχυντα αυτά μέτρα!

Μήπως με τα λογίδρια που έβγαζες προσπαθούσες να πουλήσεις “πατριωτισμό” και να καπηλευτείς τους αγώνες των Ηρώων του ’21 και του ΄40! Αν τα ψηφίσεις, καλύτερα θα είναι για σένα (από την ΑΙΩΝΙΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που θα υποστείς) να δέσεις μία “πέτρα στο λαιμό σού” και να αυτοτιμωρηθείς !

Το χέρι βουλευτή που θα σηκωθεί και θα ΨΗΦΙΣΕΙ “ναί” στα μέτρα εξόντωσης των Ελληνικών οικογενειών και μάλιστα των Πολύτεκνων και Υπερπολύτεκνων “θα το κόψει” ο ελληνικός λαός στις επόμενες εκλογές,

στέλνοντας τους βουλευτές αυτούς οριστικά στο σπίτι τους, ατιμασμένους και επονείδιστους εις τον ΑΙΩΝΑ, μαζί με τους Εφιάλτες και τους Γούκους!

 Αλλά, πολύ χειρότερο, είναι να βρεθούν αυτοί μπροστά στο Δικαιοκρίτη Θεό, κουβαλώντας στις πλάτες τους, το αίμα αθώων παιδιών και των γονιών τους και να χάσουν (αν πιστεύουν, βέβαια) την Αιώνια Ζωή.!!!!!!!!!!

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ.!!!!

Στην ίδια Σκήτη της Αγίας Άννας, ό Μοναχός Προκόπιος από την Καλύβα «Είσόδια της Θεοτόκου» είχε μεγάλη επιθυμία να μάθει μουσικά, για να δοξολογεί κι αυτός το Θεό, όπως και οι άλλοι αδελφοί.

Επειδή όμως ήταν λίγο παράφωνος αποφεύγανε οι Πατέρες να τον μάθουν μουσικά.
Ό αδελφός Προκόπιος είχε χάρισμα από το Θεό λάβει να λέει ακατάπαυστα την ευχή το «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό» και στο αριστερό του χέρι κρατούσε πάντα το κομβοσχοίνι, το όποιο δεν αποχωριζόταν ποτέ.

Μια μέρα, ήταν πολύ λυπημένος, πού δεν μπορούσε να βρει κανένα για να τον μάθει μουσική και συλλογιζόμενος αυτό το πράγμα, από την πολύ του λύπη, είχε σταματήσει να λέει την ευχή.

Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά του ένας σεβάσμιος, αλλά άγνωστος σ' αυτόν γέροντας ό όποιος του είπε: «Αδελφέ Προκόπιε, τι έχεις κι είσαι τόσο λυπημένος; τι σε απασχολεί; Ό Προκόπιος του απάντησε: «τι να έχω γέροντα, να, θέλω κι εγώ να μάθω λίγα μουσικά και δε βρίσκεται κανένας να με μάθει, γιατί μου λένε πώς είμαι λίγο φάλτσος».

Ό ασπρογένης γέροντας τότε του είπε: «Γι' αυτό κάθεσαι και στενοχωριέσαι καημένε, εγώ θα σε μάθω μουσικά και θα σε κάνω να γίνεις ό καλύτερος ψάλτης του Αγίου Όρους, θα κελαηδάς σαν το καλύτερο αηδόνι, αλλά θέλω κι εσύ να μου κάνεις μια χάρι».

«Δηλαδή τι ζητάς από μένα, του είπε ό Προκόπιος, θέλεις να σε πληρώσω; Εγώ ότι θέλεις θα σου δώσω!». Τότε ό ασπρογένης του είπε: «Ή πληρωμή ή δική μου είναι να πετάξεις από τα χέρια σου αυτό πού λέτε κομποσχοίνι και να πάψεις να λες αυτό πού λέτε ευχή και θα σε μάθω 'γώ, ότι θέλεις».

Ό Μοναχός Προκόπιος άμα άκουσε αυτά κατάλαβε πώς ό φαινόμενος δεν ήταν Μοναχός, άλλα ό παμπόνηρος Δαίμονας, πού ήθελε νά τον κάνει να σταματήσει την προσευχή, και αμέσως έκαμε το σταυρό του και είπε:
«Υπάγε οπίσω μου Σατανά παμπόνηρε, δε μου χρειάζονται τα μουσικά σου και οι πονηρές και οι καλοσύνες σου» κι ό Δαίμονας έγινε άφαντος.

Άπ' αυτό μαθαίναμε πόσο ό Διάβολος φοβάται το κομβοσχοίνι, για το οποίο καλά λένε οι Πατέρες ότι είναι το όπλο του χριστιανού κατά του Διαβόλου και την ευχή, ή οποία καίει τον Δαίμονα.

Ενώ τους ψάλτες δεν τους φοβάται τόσο και δεν τους υπολογίζει, γιατί, εύκολα με το ψάλσιμο αφαιρούνται από την προσευχή και πέφτουν στον εγωισμό και την υπερηφάνεια!!!!!!!!!!!!!!!